در بررسي كه نتايج ان در جدول 6-1 اورده شده است، تعداد جنين هاي رويشي بوجود امده يك همبستگي با نوع كربوهيدرات را نشان داد، بطوريكه ساكاروز داراي بيشترين تعداد جنين در هر پتري ديش بود و فروكتوز با 4،3 و گالاكتوز با 3،5 جنين در هر ظرف و گلوكوز با 1،7 جنين به ترتيب در مراحل بعدي قرار داشتند. در اين بررسي انواع مختلف كربوهيدرات موجود در طي پيش كشت داراي تاثيرات متفاوتي بود. در اينجا نيز ساكارز بهترين تاثير را بر تعداد جنين هاي بوجود امده در هر ظرف داشت. در اين تحقيق انواع مختلف كربوهيدرات موجود در محيط كشت جامد برروي مرحله تمايز جنين رويشي خيار، تفاوت اشكاري را نشان ندادند.
در جداول بعد ترکیب بعضی از محیط های کشت بافت و جنين زايي رويشي متداول، اورده شده است. غالبا غلظت ساکاروز موجود در این محیط های کشت بین دو تا سه درصد می باشد(Staba, 1980) . يكي از اثرات قند ها در محيط كشت جنين زايي اثر انها برروي سنتز كلروفيل در سلولهاي نمونه مورد كاشت ميباشد. بطور مثال در ازمايشاتي كه در رابطه با تاثير قند ها برروي كشت سلولهاي اسفناج انجام شده مشاهده شد كه فقط وقتي كه غلظت ساكارز محيط كشت زير 2.5 گرم در ليتر باشد سنتز كلروفيل انجام ميگردد. همچنين معلوم شد كه غلظت هاي زياد ان يعني60 تا 100 گرم در ليتر، بر سنتز كلروفيل در سلولهاي موجود در محيط كشت اثر بازدارندگي دارد. مضافا مشخص شد كه قند هاي ديگر ازقبيل گلوكوز، فروكتوز، مالتوز، اينولين و رافينوز از سنتز كلروفيل در اين گياه جلوگيري مينمايند. ساكارز تنها قندي است كه ميتوان در غلظت 20 تا 30 گرم در ليتر و بندرت در غلظت 60 گرم در ليتر جهت كشت سلولهاي اسفناج استفاده نمود(Bajaj, 1997) . در مورد ساير گياهان نيز اين مقدار ساكارز در محيط كشت جنين زايي مناسب بنظر ميرسد.
همانطور كه قبلا نيز ذكر گرديد، ظاهرا تاثير غلظت هاي زياد كربوهيدراتها بر روند جنين زايي رويشي در محيط القاء مثبت تر ميباشد (Charriere and Hahne, 1998). در صورتيكه در زمان جوانه زني جنين ها، مقدار كمتري از انها باعث افزايش تعداد جنين هاي جوانه زده ميگردد. مانند تشكيل جنين هاي رويشي و پياز هاي كوچك از كشت بافت گياه نرين (Nerine) در محيط كشت مايع حاوي نفتالين استيك اسيد، بنزيل ادنين و پاكلوبوترازول [Paclobutrazol (PAC)]. در اين ازمايش نمونه ها از محيط كشت اوليه به محيط كشت فاقد هرگونه تنظيم كننده رشد انتقال يافتند. در نتيجه در محيط كشت كه حاوي كمترين ميزان ساكاروز بود بيشترين مقدار جوانه زني جنين هاي رويشي مشاهده شد LilienKipnis et al. 1994)). البته اين مقادير كمتر و بيشتر قند موضوعي نسبي بوده و جهت مقايسه با غلظت هاي بسيار زياد و يا بسيار كم ان بكار ميرود و با نوع گياه نيز مرتبط است. بعنوان مثال در بررسي كارير و هانه كه بر روي جنين زايي گياه افتاب گردان صورت گرفت مقدار سه درصد ساكارز با مقدار 12 درصد ان و براي همين گياه مقايسه گرديد (Charriere and Hahne, 1998). در حاليكه نتايج جدول 6-2 نشان دهنده مقايسه بين تاثير مقادير كمتر اين كربوهيدرات برروي جنين زايي رويشي گياه گرمسيري Simarouba glauca ميباشد. بطوريكه مناسبترين غلظت ها براي اين گياه كمترين جنين رويشي را در گياه افتاب گردان (Helianthus annuus L.) بوجود اورد و در نتيجه براي افتاب گردان نامناسبترين غلظت محسوب گرديد.
جدول 6-2: تاثير غلظت هاي مختلف ساكاروز بر تكامل جنين هاي رويشي گياه Simarouba glauca، در كشت كالوس، در محيط كشت موراشيگ و اسكوگ (Rout and Das, 1999)
|
||||
* در اين غلظت هاي ساكاروز كالوس ها قهوه اي شدند.
- هيچگونه كالوس و جنيني تشكيل نشد.
چنانچه از جدول 6-2 برداشت ميگردد، بيشترين ميزان كالوس جنين زا و تعداد جنين رويشي در محيط كشت حاوي سه درصد ساكاروز بوجود امدند. در اينجا حضور ساكاروز در غلظت هاي كمتر از دو و بيشتر از چهار درصد در محيط كشت بر جنين زايي رويشي اين گياه تاثير بازدارنده داشت.
دی(-)- فروکتوز[4]
فرمول شیمیایی: C6H12O6
وزن ملکولی: 16/180
بصورت كريستالهاي سفيد رنگي ميباشد كه محتوي كمتر از 5/0 درصد گلوكز و كمتر از 001/0 درصد فلزات سنگين ميباشد.
در درجه حرارت معمولی اتاق قابل نگهداري ميباشد.
قابل حل در آب ميباشد (20 درجه سانتیگراد/3750 گرم در لیتر).
دی- (+)- گالاکتوز[5]
فرمول شیمیایی: C6H12O6
وزن ملکولی: 2/180
كه داراي 1-2 درصد گلوكز ميباشد.
در درجه حرارت معمولی اتاق قابل نگهداري ميباشد.
قابل حل در آب ميباشد.
دی- گلوکز مونوهیدرات[6]
فرمول شیمیایی: C6H12O6.H2O
وزن ملکولی: 17/198
بصورت كريستالهايي است كه داراي كمتر از 001/0 درصد فلزات سنگين و كمتر از8-10 درصد آب ميباشد.
در درجه حرارت معمولی اتاق قابل نگهداري ميباشد.
قابل حل در آب (25 درجه سانتيگراد/820 گرم در ليتر) ميباشد.