گز (Tamarix)
گز انواع مختلف دارد. این درختان و درختچه ها به علت تحمل و بردباری در برابر شوری و خشکی، در اکثر نقاط گرم و خشک کشور وجود دارد و در بیابانزدایی و تثبیت شنهای روان نقش عمده ای ایفا می کنند. هم چنین از گونه های درختی آن می توان برای تامین نیازهای بعضی از مناطق به چوب، استفاده کرد. گلهای این درختان بر روی شاخه ها بسیار ریز و فشرده هستند و به صورت زائده های بسیار ریزی در اطراف شاخه های انتهایی و جوان درخت دیده می شوند. گلهای درختان گز در تابستان شکوفا می شوند.
میوه درختان گز کپسولهای کوچکی هستند که با 3 یا 4 شکاف گشوده می شوند و دانه های بسیار کوچکی که دارای کرکهای پرمانند هستند از آنها خارج می شود. بذرها توسط همین کرکهای پر مانند و ظریف پراکنده می شوند. بذرها سریعا قوه نامیه خود را از دست می دهند و در صورت نیاز به نگهداری آنها به مدت کوتاه ( حداکثر یک سال ) باید آنها را در جعبه های دربسته نگهداری کرد. با توجه به اینکه قلمه زدن این درختان بسیار ساده است، از تکثیر به روش کاشت بذر استفاده نمی شود. از معروفترین و با ارزشترین این درختان می توان از گز شاهی(Tamarix aphylla) نام برد که ارتفاع آن به 10 متر نیز می رسد.