پرداختن به اثرات انتشار وابسته به اسمز و سمیت یونی روی کاهش رشد و عملکرد میوه مشکل است. از طریق مقایسه گیاهان در محلولهای ایزوتونیک حاوی کلرید سدیم و ترکیبات آلی غیریونی، اثرات اسمزی و ویژه کلرید سدیم روی رشد گیاهان بخصوص مرکبات از هم جدا و شناسایی شدهاند. ممکن است اسماتیکهای غیریونی هم روی مرکبات اثر سمی داشته باشند. در مرکبات تا کنون مطالعهای مبنی بر جداسازی اثر یونهای سدیم و کلر از هم انجام نگرفته است.
درجه مقاومت مرکبات به کلراید بستگی به سرعت انتقال آن از خاک به برگها و از طرفی قابلیت برگها در نگهداری ترکیبات بالای کلراید در خود دارند. سطوح بالای کلراید برگ و سمیت آن میتواند بوسیله نیترات کاهش یابد. رقابت بین جذب کلراید و نیترات در چند گونه گیاهی بررسی شده است. نوعی کاهش در جذب کلراید و سمیت آن بوسیله افزایش نیترات در آب آبیاری، روی گیاه آووکادو مشاهده شده است.
گیاهان قرار گرفته تحت تنش شوری، متابولیسم خود را همانند زمانی که شرایط آب و هوایی تغییر میکند تغییر میدهند. مطالعه روی ژنهای بیان شده تحت شرایط تنش شوری منتهی به شناسایی و کلونینگ ژنهای مربوط به تنش شوری شد. رادیکالهای اکسیژن در طول متابولیسم گیاه ساخته شده و برای رشد طبیعی گیاه مورد نیاز هستند. همانطور که قبلاً ذکر شد صدمه ناشی از شوری معمولاً توسط دو عامل تنش اسمزی و تجمع یونهای سمی ایجاد میشود. یافتههای جدید روشن ساخت ترکیب فسفولیپیدهیدروکسید گلوتاتیون پروکسیداز (نوعی آنزیم فعال در سیستم آنتیاکسیدان سلولی)، بوسیله نمک در سلولهای مرکبات و خصوصاً در ریشههای گیاهان برانگیخته میشود. در همین راستا دو آنزیم مهم دیگر به نامهای سوپراکسید دیسموتاز و اسکوربات پراکسیداز برای تعیین چگونگی ایجاد تنش اکسیدی توسط نمک مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که احتمالاً آنزیم اسکوربات پراکسیداز یک آنزیم کلیدی در تعیین مقاومت به شوری مرکبات باشد. چون فعالیت این آنزیم در پینههای حساس به شوری به مراتب پایینتر از فعالیت مشاهده شده آن در پینههای مقاوم به شوری بود.
در نواحی نیمه خشک برای داشتن حداکثر عملکرد، باغهای مرکبات باید حتماً آبیاری شوند. از طرفی علاوه بر شوری خاک، شوری ثانویه ناشی از منابع آب، نوعی محدودیت در رشد تجاری مرکبات این نواحی محسوب میشود. در این نواحی، خاکها و آبها حاوی نمکهایی هستند که رشد و عملکرد مرکبات را محدود میسازند. با توجه به حساسیت مرکبات به شوری، میتوان با مطالعه و استفاده از پایههای مناسب، تنوع زیادی در میزان مقاومت به شوری مرکبات ایجاد کرد.
- << قبلی
- بعدی