برای اندازه گیری های بیشتر، بهتر و دقیقتر می توانید به کتاب مقابل و پایان نامه های گروه زیست شناسی، صنایع غدایی، زراعت و باغبانی مراجعه کنید. |
متن کامل این صفحه را از لینک زیر دانلود کنید.
اندازهگيري روغن در بذر
براي اندازهگيري روغن در بذر از روش وزني استفاده شد. در اين روش يك گرم بذر وزن ميگردد و با 18 ميليليتر محلول ان- هگزان و ايزوپروپانول كه بهنسبت حجمي 3: 2 با هم مخلوط شدهاند در يك هاون خرد شده و مخلوط بهدست آمده توسط كاغذ صافي درون بشري كه از قبل وزن شده بود، صاف گرديد. سپس هاون و دسته هاون با 6 ميليليتر محلول ان- هگزان و ايزوپروپانول شستشو داده شده و مجددا صاف ميگردد. محلول صاف شده پس از تبخير ان-هگزان و ايزوپروپانول توزين ميگردد. اختلاف وزن اوليه بشر (بشر خالي) و وزن ثانويه آن مقدار روغن موجود در يگ گرم بذر را نشان ميدهد. در نهايت مقدار روغن بر حسب ميليگرم بهازاي گرم وزن تر بافت محاسبه گرديد.
نكته مهم: نظر بهاينكه در اين روش مقدار روغن برآورد شده براي اين گياهان كم بود بنابراين يك مرحله ديگر به روش بالا اضافه شد. بدينصورت كه بعد از اين كه بذر در هاون با محلول ان هگزان- ايزوپروپانول خرد شدند مستقيما به لولههاي پلياتيلني منتقل شدند و ديگر عمل صافكردن صورت نگرفت. بعد اين لولهها با دور 1000 بهمدت 10 دقيقه سانتريفيوژ شدند و بعد از سانتريفيوژ فاز بالايي به داخل بشر از قبل وزن شده ريخته شد و عمل تبخير صورت گرفت و دوباره بشر وزن شد كه اختلاف وزن درصد روغن ميباشد.
نكته: در مواردي كه در عصاره الكلي رنگيزه وجود دارد براي حذف رنگيزه از سولفاتسديم استفاده ميشود. بدينصورت كه 2 گرم از اين ماده در 30 ميليليتر آب مقطر حل ميگردد. بعد از آن بهازاي هر 24 ميليليتر عصاره الكلي 12 ميليليتر از اين ماده اضافه ميشود و در قيف جداكننده ريخته ميشود. بعد در قيف محكم ميشود و براي يك دقيقه تكان داده ميشود. در حين كار سر قيف بهطرف بالا نگهداشته ميشود و آرام انتهاي آن باز ميشود تا گاز تشكيل شده خارج ميشود اين عمل چندين بار انجام ميشود. بعد از يك دقيقه، سر قيف برداشته ميشود. رنگيزهها در انتهاي قيف با سولفاتسديم تهنشين ميگردد كه با بازكردن دهانه قيف بهآرامي از فاز الكلي جدا ميگردد. ادامه كار مثل بالا است.
استخراج و اندازهگيري قندهاي محلول
استخراج قندهاي محلول
استخراج قندهاي محلول با استفاده از روش اوموكولو (1996) انجام شد. در اين روش 40 ميليگرم از بقاياي بافتي (بذري) بهجا مانده پس از استخراج روغن در لولههاي پلياتيلني (لولههاي سانتريفيوژ) با 5 ميليليتر اتانول 80 درصد مخلوط و بهمدت 10 دقيقه در حمام آب گرم (بنماري) با دماي 70 درجه سانتيگراد قرار گرفت. عصارههاي الكلي بهدست آمده بهمدت 15 دقيقه با دور 1000g سانتريفيوژ گرديد و محلول شفاف بهدست آمده حاوي قندهاي محلول به يك بشر منتقل شد و عمل فوق 4 مرتبه ديگر بر روي بقاياي بافتي بهجا مانده تكرار گرديد. در نهايت عصاره الكلي با حرارت تغليظ شده و حجم آن به يكپنجم اوليه رسيد و از آن براي اندازهگيري انواع قندهاي محلول استفاده شد.
نكته: برخي اوقات در برخي از گياهان غيرروغني، ميتوان مستقيما از بذر نمونه رفت بدينصورت كه براي مثال 5/0 گرم بذر وزن و مراحل استخراج قندهاي محلول درست مثل بالا انجام ميشود و عصاره الكلي بهدست آمده تبخير ميشود تا زماني كه به يكپنجم مقدار اوليه خود برسد.
نكته: برخي اوقات در هنگام تبخير مقدار عصاره الكلي كمتر از 5 ميليليتر ميشود (براي مثال 4 ميليليتر) در اين هنگام ميتوان مقدار كم شده را با آب تكميل كرد (يعني يك ميليليتر آب اضافه ميشود) و اندازهگيريهاي بعدي بر روي اين عصاره الكلي انجام ميشود.
نكته: برخي اوقات در عصاره الكلي قندي رنگيزه وارد ميشود كه براي رنگزدايي از پودر زغال استفاده ميشود. بدينصورت كه بهازاي هر 20 ميليليتر از عصاره قندي، 200 ميليگرم پودر زغال اضافه ميشود و در g4000 بهمدت 15 دقيقه سانتريفيوژ ميشود.
اندازهگيري قند كل
اندازهگيري قند كل به روش مککريدي و همکاران (1950) انجام گرديد. براي اندازهگيري قند كل 2/0 ميليليتر (200 ميكروليتر) از عصاره تغليظ شده با 3 ميليليتر آنترون مخلوط و بهمدت 20 دقيقه در حمام آب گرم با دماي 100 درجه سانتيگراد قرار گرفت. ميزان جذب نور هر يك از نمونهها پس از سردشدن در طول موج 620 نانومتر اندازهگيري شد.
قبل از اندازهگيري قند كل نمونه، ابتدا بايد منحني استاندارد قند كل رسم گردد كه براي رسم آن از محلول گلوگز 1 ميليگرم در 1 ميليليتر آب استفاده شد. لازم به ذكر است كه براي آنكه دقت اندازهگيري بيشتر گردد ميتوان 5 ميليگرم گلوگز را با 5 ميليليتر آب مخلوط كرد و استفاده كرد. پس از تهيه محلول گلوگز، در لولههاي آزمايش شيشهاي مقادير 0، 20، 40، 60، 80 و 100 ميكروليتر از محلول فوق كه بهترتيب حاوي 0، 20، 40، 60، 80 و 100 ميكروگرم گلوگز بود، اضافه گرديد. در نهايت حجم محلولها با آب مقطر به 200 ميكروليتر رسانده شد. لوله آزمايشي كه فاقد گلوگز بود بهعنوان شاهد استفاده شد (بلانك). پس از آن 3 ميليليتر آنترون به هر كدام از لولههاي آزمايش اضافه شد و پس از اضافه كردن، لولههاي آزمايش بهمدت 20 دقيقه در حمام آب گرم با دماي 100 درجه سانتيگراد قرار گرفت و پس از سرد شدن در طول موج 620 نانومتر قرائت گرديد ( جدول و شكل زير).
نكته: براي تهيه 100 ميليليتر معرف آنترون، ابتدا 76 ميليليتر اسيدسولفوريك 98 درصد با 30 ميليليتر آب رقيق شد. بعد از سرد شدن 150 ميليگرم آنترون در آن حل گرديد و در ظرف كهربايي نگهداري شد.
نكته: لازم به ذكر است كه اسيد بايد كم كم در آب ريخته شود و آب در اسيد ريخته نشود زيرا احتمال خطر وجود دارد.
جدول2. طرز تهيه نمودار استاندارد قندهاي محلول
نكته: لازم به ذكر است كه وقتي نمونه اصلي پس از اعمال تيمار با اسپكتوفتومتر خوانده ميشود عدد خوانده شده بايد در رنج اعداد منحني استاندارد باشد و اگر بالاتر از اعداد منحني استاندارد بود بايد بهجاي 2/0 ميليليتر، 1/0 ميليليتر از عصاره الكلي برداشته شود و به آن 1/0 سيسي آب اضافه گردد و بعد مراحل بعدي ادامه پيدا كند.
اندازهگيري قنداي احيايي
قندهاي احيايي به روش ميلر (1959) اندازهگيري شدند. براي اندازهگيري قندهاي احيايي 5/1 ميليليتر از عصاره تغليظ شده حاوي قندهاي محلول با 5/1 ميليليتر از معرف دينيتروساليسيليك اسيد مخلوط شده و بهمدت 20 دقيقه در حمام آب گرم در دماي 90 درجه سانتيگراد قرار گرفت. پس از آن بلافاصله 5/0 ميليليتر پتاسيم سديم تارتارات %40 به آن افزوده و پس از سرد شدن لولهها جذب نور آنها در طول موج 575 نانومتر خوانده شد.
براي تهيه منحني استاندارد از محلول گلوگز با غلظت 1 ميليگرم در ميليليتر استفاده شد. به هر يك از لولههاي آزمايش، مقادير 0، 100، 150، 200، 400، 600، 800، و 1000 ميكروليتر از محلول گوكز كه به ترتيب حاوي 0، 100، 150، 200، 400، 600، 800، و 1000 ميكروگرم گلوكز بودند، اضافه گرديد. در نهايت حم لولههاي آزمايش توسط آب مقطر به 5/1 ميليليتر رسانده شد. لولههاي آزمايشي كه فاقد گلوكز بود، بهعنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از انجام مراحل ذكر شده در بالا ميزان جذب نور در طول موج 575 نانومتر خوانده شد و با استفاده از آن منحني استاندار رسم گرديد (شكل 2-2).
نكته: براي تهيه 100 ميليليتر معرف دينيترو ساليسيليك اسيد، 1 گرم هيدروكسيد سديم را در آب مقطر حل كرده و سپس 05/0 گرم سولفيت سديم (Na2SO3) به آن اضافه ميگردد. در ظرف ديگري 1 گرم دينيترو ساليسيليك اسيد را با 2/0 گرم فنل در آب مقطر حل كرده و به محول اول اضافه ميشود و با آب مقطر به جم نهايي 100 ميليليتر ميرسد.
جدول 2-2- طرز تهيه نمودار استاندارد قندهاي احيايي به روش ميلر (1959)
اندازهگيري فروكتوز
اندازهگيري فروكتوز با استفاده از روش اشول (1957) انجام گرديد. بدين منظور به 2 ميليليتر از عصاره الكلي تغليظ شده، 1 ميليليتر معرف ريسورسينول اضافه نموده، سپس 7 ميليليتر اسيد كلريدريك رقيق به آن اضافه ميكنيم. لولهها را در حمام آب گرم با دماي 80 درجه سانتيگراد به مدت 10 قرار داده و پس از آن، آنها را به مدت 5 دقيقه در آب شير غوطهور ساخته تا خنك شوند. سپس جذب محلول رنگي هر يک از نمونهها در طول موج 520 نانومتر در فاصله 30 دقيقه قرائت شد.
- قبلی
- بعدی >>