فندق (Corylus avellana)
این درخت کوتاه بیشتر به خاطر میوه خوراکی خود معروفیت دارد. با توجه به صفات ممتازی چون مقاوم بودن در برابر سرما و هم چنین مقاومت جوانه های گل آن به سرمای دیررس، فندق می تواند در ارتفاعاتی مانند کوه های لاهیجان و گردنه حیران و دیگر نقاط مشابه قابلیت توسعه خوبی داشته باشد.
گلهای فندق بعد از سن یک سالگی نهال، در حاشیه شاخه های جانبی ظاهر می شوند. گلها قبل از برگها ظاهر شده و در سالهای بعد گلدهی و باردهی درختان جوان بیشتر می شود. میوه، فندقه ای است که هر فندقه در قاعده خود توسط گریبانه لوله ای شکل پوشیده شده است، به طوری که فقط انتهای بیرونی فندقه دیده می شود. میوه فندقه خشک، ناشکوفا و با برون بر چرمی است. میوه ها به ندرت انفرادی هستند و معمولا هر دو یا سه میوه در کنار همدیگر قرار دارند. میوه در اواخر تابستان و اوایل پائیز می رسد که در این زمان رنگ آن قهوه ای روشن تا تیره است.
درختان فندق هر ساله میوه می دهند ولی هر دو یا سه سال یکبار میوه دهی آنها فراوان است. برای جمع آوری و انبار کردن میوه های فندق باید به چند نکته توجه داشت:
1- با توجه به اینکه این میوه ها حتی در حالت نارس بسیار مورد توجه پرندگان و حیوانات دیگر است، باید در زمان رسیدن بذور سریعا جمع آوری شوند.
2- با توجه به ارزش زیاد این میوه ها باید در بسته بندی آنها نهایت دقت به عمل آید. معمولا میوه ها را پس از چیدن کمی خشک می کنند تا پوسته روی آن خشک شده و به راحتی جدا شود.
3- بیشترین میوه تولید شده به مصرف خشکبار می رسد که خود فرآیند جداگانه ای دارد، ولی چناچه هدف نگهداری بذر باشد، با توجه به روغنی بودن میوه ها و دوام حیاتی کم بذور، باید آنها را در انبار و در دمای یک تا دو درجه سانتیگراد نگهداری کرد.
4- بالا بودن رطوبت در محل نگهداری باعث فساد و فعالیت انواع باکتریها و پارازیت ها بر روی میوه ها می شود. بنابراین باید رطوبت محل نگهداری در حداقل خود باشد.
5- چنانچه منظور از جمع آوری میوه ها کاشت بذر باشد، بهتر است بذرها را تحت تیمار استراتیفیکاسیون قرار دارد.
استفاده از بذر برای تکثیر درختان فندق چندان ساده نیست. بنابراین بهتر است از روشهای تکثیر این درخت استفاده شود.