- پايه براي گل سرخ‌هاي پا كوتاه
از معمول‌ترين و بهترين اقسام گل سرخ براي پايه بايد نسترن معمولي كوهي ( رُزا كانينا Rosa Canina )را نام برد كه به‌واسطه دوام زياد در مقابل آفات و امراض و سختي شاخه‌هايش با آنكه تيغ‌هايش موقع پيوند خيلي به‌دست آسيب مي‌رساند بهترين قسم براي پايه تشخيص داده شده و امروزه بين همه پرورش دهندگان و باغبانان معمول است.
اقسام ديگري از گل‌هاي وحشي مانند ( رُزا لاگسا Rosa Laxa) كه اصل آن از سيبري است و گل سرخ ( پوليانتاRosa Polyantha) در مواردي‌كه نسترن كوهي نباشد قابل استفاده است.
پايه براي گل سرخ‌هاي پا بلند و مجنون (گريان)
چون شاخه‌هاي نسترن وحشي خيلي بلند و قوي است براي اينكار هم خوب مي‌توان از آن استفاده كرد. يكي از شاخه‌هاي قوي بوته را مي‌گذارند به‌اندازه‌اي كه ميل دارند بلند شود و بقيه را حذف مي‌كنند، آنوقت نوك آنرا پيوند مي‌كنند.
بنابراآنچه گفته شد بهتر و مناسب‌تر از همه اقسام گل سرخ براي پايه همان نسترن كوهي است كه به آساني مي‌توان از ييلاقات بدست آورده يا بذر آنرا چنانچه شرح داده شد بكارند.
پيوند شكافي يا شكمي: پيوند شكافي يا شكمي را دو موقع و بدو شكل مي‌زنند.
الف - پيوند شكافي با جوانه بيدار.
ب – پيوند شكمي با جوانه خواب.
فصل پيوند با جوانه بيدار از اول خرداد تا اواخر تيرماه است كه جريان شيره نباتي باز كردن پوست را از روي چوب آسان ساخته و پس ازگرفتن پيوند وقت كافي براي نمو شاخه و رسيدن مغز چوبي آن هست.
موقع پيوند شكمي با جوانه خواب از اوائل شهريور تا اواخر مهرماه است كه ديگر فصل براي بيدار شدن جوانه و نمو آن مقتضي نمي‌باشد. پيوند پس از گرفتن تا بهار بحالت خواب باقي مانده، اوائل فروردين ماه شروع به سبز شدن و نمو مي‌كند.
پيوند پائيزه اگر در زمستان از يخ‌زدن حفظ شود (براي اينكه پيوندك در زمستان يخ نزند با شروع سرما روي آنرا با قشري از پارافين منجمد مي‌پوشانند) چون در آغاز بهار شروع به نمو مي‌كند شاخه‌هاي آن قوي‌تر بوده و زمان كافي براي رسيدن مغز شاخه‌ها دارد.
طريقه عمل براي پيوند شكمي خيلي آسان و عبارت از برداشتن پيوندك بوسيله چاقوي پيوند زني از روي شاخه مورد نظر و جا دادن آن در شكافي كه بشكل ( T ) روي پايه، داده شده و بستن روي شكاف با پوست برآمده از پايه و بسيتن آن با ريسمان نرم مي‌باشد.
پيوندك را بهتر است از شاخه اي كه گل يا غنچه دارد بگيرند.
براي اينكار بايد چنين شاخه‌اي را كه شاداب و صاف است از بوته مورد نظر قطع كرده، قسمت سرشاخه كه مغزش نرم است و انتهايش را كه جوانه‌هاي آن بد و نامناسب مي‌باشد بريده از قسمت ميانه كه داراي جوانه‌هاي برجسته و قوي است براي گرفتن پيوندك استفاده كنند.
بوسيله چاقوي پيوندزني از ۱۵ ميلي‌متر زير جوانه پوست را به‌سمت بالا به‌طوري مي‌برند كه كمي از قشر چوبي مغز ساقه زير جوانه باقي بماند، بُرِش را تا ۱۵ ميلي‌متري بالاي جوانه برده، آنجا پوست را از روي ساقه برمي‌دارند، پيوندك بشكل بيضي نوك تيزي در مي‌آيد.
برگ پيوندك را بايد به‌طوري قبلا چيده باشند كه يك تا دو سانتي‌متر از دُم برگ به پيوندك باقي بماند. حالا اين پيوندك را كه عبارت از پوست شاخه جوانه‌دار و نيمي از دمبرگ است از سر شكافي كه روي شاخه پايه داده‌اند آهسته زير پوست داخل كرده به‌سمت پائين مي‌لغزانند تا تمام پيوندك زير شكاف جا گرفته فقط از بين دولبه شكاف عمودي جوانه و دمبرگ بيرون بماند.
بلافاصله دور شاخه پايه را از بالاي شكاف با نخ‌هاي پشمي يا نوار لاستيكي يا نوار چسب رو به پائين به‌طوري مي‌بندند كه تمام شكاف پوشيده شده و هوا زير پوست داخل نشود و فقط همان جوانه و دمبرگ از بين نخ‌ها بيرون بماند. براي اينكه شكاف بهتر مسدود شود مي‌توان روي آنرا با چسب مخصوص پيوند پوشاند. پانزده روز بعد اگر دمبرگ سياه شده و به پيوندك چسبيده رنگ پيوندك هم تغيير كرده رو به سياهي مي‌رود معلوم مي‌شود پيوند نگرفته و خراب شده، ولي اگر با كمترين تماس انگشت دمبرگ به آساني از پيوندك جدا شده بزمين افتد و پيوندك هم سبز و شاداب است نشانه گرفتن پيوند مي‌باشد. سه تا چهار هفته پس از پيوندزدن كه جوانه شروع به نمو مي‌كند بايد نخ را باز كرد تا نمو شاخه سبب فرورفتن نخ‌ها به پوست پايه نگردد.
پيوندي كه مي‌زنند اگر با جوانه بيدار است پس از پيوند شاخه را از يك سانتي‌متر بالاي شكاف قطع كرده جاي بُرش را با چسب پيوند مي‌پوشانند. ولي اگر پيوند پائيزه و با جوانه خواب همراه است فقط كمي از انتهاي شاخه را بريده بقيه آنرا مي‌گذارند بهار كه پيوند بيدار شده و مي‌خواهد سبز شود مي‌برند.
پيوند روي ريشه:
عمل پيوند روي ريشه بيشتر براي ايجاد و ازدياد اقسام گل سرخ‌هاي پاكوتاه به‌كار مي‌رود. موقع و فصل مناسب اين پيوند پائيز يا اواخر زمستان است كه بايد در گلخانه انجام شود.
بهترين پايه براي اينكار ريشه‌هاي جوان نسترن‌هاي كوهي است كه يا به‌وسيله كاشتن بذر، يا جمع‌آوري از كوهستان‌ها تهيه شده و قبلا آنها را در گلدان يا خزانه كاشته باشند.
پيوندك را از شاخه‌هائي مي‌گيرند كه اواخر شهريور تا اواسط مهرماه آنها را از بوته بريده دو سر شاخه را با قيچي زده برگ‌هايش را مطابق دستوري كه براي پيوندك شكمي داده شده چيده و بعد آنها را در جعبه‌هائي مملو از شن پهلوي هم چيده روي آنها را نيز با قشر نازكي از شن پوشانده و كمي پهن هم روي آن ريخته باشند.
ماه آبان يا اسفند ساقه‌هاي نسترن وحشي را كه براي پايه حاضر كرده اند، به‌اندازه ۱۰ سانتي‌متر از روي ريشه به‌طور مورب با چاقوي تيز مي‌برند، سپس از شاخه‌هائي كه لاي شن گذاشته‌اند هريك را كه با قطر پايه مطابق باشد بيرون آورده قطعه‌اي از آنرا كه داراي چهار چشمه باشد نيز بطور مورب مي‌برند، به‌طوري كه دو برش را وقتي روي هم قرار دادند كاملا با يكديگر مطابق باشد و بين آنها درز و شكافي نماند، پس ازآنكه پيوندك را روي پايه قرار دادند با چهار لا نخ پشمي اين دو را بهم بسته اطراف آنرا با چسب پيوند خوب مي‌پوشانند.
ريشه‌هايي كه باين ترتيب پيوند شده اگر در گلدان است گلدان‌ها را مرتب روي سطح گلخانه مي‌چينند، جاي گلدان‌ها بايد ۱۰ درجه سانتي‌گراد حرارت داشته باشد. از اوائل سال پيوندها شروع به نمو كرده جوانه‌ها رشد مي نمايند ولي تا مدتي كه محل پيوند خوب بهم جوش بخورد نبايد آنها را درمعرض تابش مستقيم آفتاب قرار داد، تا كم‌كم به هواي خارج عادت كرده و پائيز بعد كه از خطر جست آنها را در هر جا مايل باشند بكارند. سال بعد بايد بوته‌هاي پيوند شده را كاملا مراقبت كرده آنها را مرتباً آب داده ضمنآ از ابتلاء بوته ها به آفات و امراض نباتي پيش‌گيري كرد.
- << قبلی
- بعدی
